Relacja z konferencji — „Superwizja jako narzędzie pracy z osobami wykluczonymi społecznie” (05.05.2012) |
Autorstwo / redakcja: Krzysztof Pawłuszko |
piątek, 01 czerwca 2012 11:54 |
W dniu 5 maja 2012 — w trakcie trwania Mistrzostw Polski w Piłce Nożnej Ulicznej Osób Bezdomnych i Środowisk Trzeźwościowych na poznańskiej Malcie — odbyła się pierwsza z dwóch zaplanowanych konferencja "Superwizja jako narzędzie pracy z osobami wykluczonymi społecznie". Konferencja została zorganizowana w ramach zadania „Superwizja jako narzędzie wsparcia i rozwoju kompetencji osób pracujących z ludźmi bezdomnymi” finansowanego ze środków Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich (PO FIO), realizowanego przez Koło Wrocławskie Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta. Organizacja wydarzenia była również możliwa dzięki zawiązanej współpracy pomiędzy TPBA - Koło Wrocławskie a organizatorem turnieju Stowarzyszeniem „Reprezentacja Polski Bezdomnych”. Na konferencję zostali zaproszeni wszyscy przedstawiciele organizacji, które uczestniczyły w rozgrywkach. Gości mimo bardzo napiętego harmonogramu Mistrzostw nie zabrakło. Bardzo nas ta liczna obecność uczestników ucieszyła, ponieważ naszym głównym celem było zaznajomienie z założeniami i efektami projektu jak najszerszego grona środowisk pracujących z ludźmi wykluczonymi. Na początku konferencji wprowadziliśmy uczestników w sam pomysł napisania projektu, z jakich potrzeb się zrodził i kto był jego inicjatorem. Następnie uczestnicy mogli dowiedzieć się, czym jest superwizja, do kogo jest skierowana i czemu służy. Na tej podstawie omówiliśmy, jak wygląda superwizja pracowników placówek dla ludzi bezdomnych. Ma ona nieco inny charakter, ponieważ najczęściej swoja pracę superwizują psycholodzy, psychoterapeuci oraz terapeuci. Pomysł na superwizję pracy — wykonywanej wśród osób bezdomnych w takich placówkach jak noclegownia czy schroniska — jest nowatorski. Stąd omówiliśmy specyfikę tego rodzaju superwizji. Na koniec zaprezentowaliśmy wyniki przeprowadzonej w trakcie trwania projektu ewaluacji, które są bardzo obiecujące i mogą stanowić zachętę dla innych, by superwizję wprowadzić we własne działania pomocowe. Po zakończonej prezentacji zaprosiliśmy uczestników do dyskusji. W pierwszej jej części pogratulowano nam pomysłu, następnie przedstawiciele zaproszonych organizacji podzielili się z nami dobrymi praktykami, pomysłami i projektami, jakie realizują w ramach swojej działalności. Po dyskusji podziękowaliśmy uczestnikom za udział i zamknęliśmy konferencję.
|