Na przełomie lat 1998/99 z inicjatywy Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta i Urzędu Miasta Wrocławia powołano Noclegownię dla Bezdomnych Mężczyzn na ul. Kościuszki 107. Jej kierownikiem został Tomasz Frątczak. W styczniu 1999r. przyjęty został pierwszy podopieczny. 18.02.1999r. Noclegownia została oficjalnie otwarta i poświęcona przez ks. bp. Józefa Pazdura W krótkim czasie placówka zyskała sobie duży rozgłos dzięki dobrej lokalizacji i łatwości otrzymania noclegu. Mieściła się w bliskim sąsiedztwie Dworca PKP Wrocław-Główny, co znacznie ułatwiało osobom potrzebującym dotarcie do niej. W początkowym okresie oferta sprowadzała się do noclegu, kąpieli i zmiany odzieży. W ciągu dnia noclegownia była zamykana. Z czasem ten zakres pomocy okazał się niewystarczający. Noclegownia zaczęła być czynna w ciągu dnia, a usługi rozszerzyliśmy o dyżury pracownika socjalnego i terapeuty do spraw uzależnień. Obiekt, w którym mieściła się Noclegownia mocno ucierpiał podczas powodzi stulecia w 1997r . Jego stan techniczny zaczął budzić wiele zastrzeżeń. Mimo doraźnych remontów nie byliśmy w stanie przywrócić mu funkcjonalności, ani zapewnić mieszkańcom należytych warunków bytowych. W 2003r. Gmina Wrocław wydzierżawiła od Zakładu Gospodarki Nieruchomościami PKP część(1020 m2) budynku na ul. Małachowskiego 15, a następnie użyczyła te pomieszczenia Towarzystwu z przeznaczeniem na nową lokalizację dla Noclegowni. Wprowadziliśmy się do obiektu przy ul. Małachowskiego w przeddzień Wigilii Bożego Narodzenia. Uroczyste, oficjalne otwarcie wraz z poświęceniem kaplicy nastąpiło już po Nowym Roku, a w ceremonii wzięli udział włodarze miasta i ksiądz kardynał Henryk Gulbinowicz. Obecnie zakres naszej pracy mocno odbiega od tego co robiliśmy siedem lat temu. Kładziemy nacisk na usamodzielnianie się naszych podopiecznych poprzez działania aktywizujące takie jak: - pomoc w wyrobieniu dowodu osobistego; - mobilizowanie podopiecznych do rejestrowania się w Urzędzie Pracy; - pomoc w znalezieniu zatrudnienia; - podejmowanie inicjatyw w celu otrzymania bądź wynajęcia przez podopiecznych mieszkania. Dzięki wspólnym staraniom pracowników noclegowni w 2004r. uruchomiona została w tym miejscu łaźnia i pralnia dla “ulicznych bezdomnych” oraz ubogich mieszkańców miasta. Również w 2004r. realizowaliśmy program aktywizacji zawodowej pod nazwą “Brygady remontowo-budowlane”. Wzięło w nim udział wielu podopiecznych. Projekt miał na celu wzmocnienie u uczestników poczucia odpowiedzialności za wykonywane czynności oraz zapewnienie im doraźnego zatrudnienia. Pomagał on podopiecznym odnaleźć się w ciężkich dla nich chwilach. W tym samym 2004r. z inicjatywy obecnego kierownika placówki Maćka Gudry powstał program pomocowy “Ponownie w grze”. Podstawowym założeniem programu było zorganizowanie drużyny piłki nożnej, której uczestnikami byliby podopieczni noclegowni. Treningi drużyny i rozgrywki, w których drużyna bierze udział są promocją trzeźwego spędzania czasu. Sukcesy wzmacniają u uczestników poczucie wartości, przegrane uczą znosić niepowodzenia. Nasza drużyna ma na swoim koncie wiele znaczących sukcesów, ale najważniejszym z nich jest zwycięstwo uczestników nad swoją chorobą alkoholową. Od 2005r mamy zapewnioną na miejscu pomoc lekarską. Pomieszczenie na gabinet wyremontowali nasi mieszkańcy. Lekarz przyjmuje dwa razy w tygodniu. Jest to bardzo pomocne działanie ze względu na to, że często trafiają do nas osoby nieubezpieczone oraz takie, które ignorują swój stan zdrowia i unikają wizyt w placówkach ZOZ. Również dwa razy w tygodniu pełni dyżur instruktor terapii uzależnień. Pomaga on naszym podopiecznym rozwiązać wiele problemów będących częstokroć przyczyną ich bezdomności. Trzy razy w tygodniu przychodzi do naszych podopiecznych pracownik socjalny. Świadczy nieocenioną pomoc przy załatwianiu zasiłków celowych lub stałych, miejsc w Domach Pomocy Społecznej, itd. W ciągu roku odbywają u nas na praktyki uczniowie Policealnej Szkoły Pracowników Służb Społecznych. Być może w przyszłości to oni zajmą nasze miejsca, by nieść ludziom bezdomnym profesjonalną pomoc, jakby życzył sobie tego Brat Albert. Sporządził Robert Konieczny – zastępca kierownika noclegowni. |