Zawiadomienie o śmierci ś.p. Lecha Paździora — współzałożyciela i pierwszego prezesa Towarzystwa |
Autorstwo / redakcja: TPBA-ZG / br. Jerzy Adam Marszałkowicz |
czwartek, 26 kwietnia 2012 14:47 |
Ze smutkiem zawiadamiamy o śmierci ś.p. Lecha Paździora — współzałożyciela i pierwszego prezesa Towarzystwa Pomocy im. św. Brata Alberta, wrocławskiego prawnika i społecznika. Ostatnie dwa lata spędził ciężko chory u rodziny w Zagorzycach. Zmarł 29 marca 2012, a pochowany został 1 kwietnia 2012 na cmentarzu parafialnym w Górze Ropczyckiej. Słowo pożegnania ś.p. Lecha Paździora napisał br. Jerzy Adam Marszałkowicz, z którym na początku lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku wspólnie inicjowali powstanie Towarzystwa Pomocy w trudnych czasach PRL-u: Towarzystwo Pomocy im. św. Brata Alberta żegna dzisiaj swojego pierwszego Prezesa i założyciela — Pana Lecha Paździora. W imieniu obecnego Prezesa dra Bohdana Aniszczyka, który musiał wyjechać na kilka dni, oraz w imieniu całego Towarzystwa Pomocy pragnę wyrazić wielkie uznanie i szacunek dla ś.p. Zmarłego za trud wywalczenia u Wojewody Wrocławskiego tuż przed wybuchem stanu wojennego w 1981 roku dekretu o powołaniu do bytu Towarzystwa Pomocy im. Adama Chmielowskiego. Gdyby nie odwaga, upór w sprawie zatwierdzenia wniosku grupy inicjatywnej, składającej się z około 30 osób, spotykającej się we wrocławskim Seminarium Duchownym pod przewodnictwem ks. Józefa Pazdura, późniejszego Biskupa, Towarzystwo Pomocy by nie powstało. Nasza grupa inicjatywna, do której i ja należałem, upoważniła ś. p. Pana Leszka do złożenia wniosku o zatwierdzenie Towarzystwa Pomocy. Zmarły, jako prawnik, ułożył Statut Towarzystwa i dołączył do wniosku. Ś. p. Pan Lech stale "molestował" urzędników województwa wrocławskiego, aż wreszcie Wojewoda Wrocławski zatwierdził dekretem z dnia 2 listopada 1981 roku Towarzystwo Pomocy i prawo działalności na terenie całej Polski. Wojewoda musiał nie wiedzieć o tym, że długo przed wybuchem stanu wojennego była ułożona lista stowarzyszeń przeznaczonych do skasowania wszystkich organizacji pozarządowych, które z chwilą ogłoszenia stanu wojennego przestały istnieć. Ale Towarzystwa Pomocy nie było na tej liście i dlatego ocalało. Pierwszym Prezesem Towarzystwa został wybrany Pan Lech Paździor w dniu 14 listopada 1981 roku, a pierwsze Schronisko dla bezdomnych mężczyzn zostało otwarte i poświęcone przez ks. Aleksandra Radeckiego w dzień wigilii 24 grudnia 1981 roku. Wkrótce władze zorientowały się i już w jakieś trzy miesiące od czasu zaprowadzenia stanu wojennego chciały zlikwidować Schronisko św. Brata Alberta we Wrocławiu i całe Towarzystwo. Jednak cała społeczność miasta Wrocławia stanęła w obronie Schroniska i Poseł na Sejm ś. p. Władysław Kupiec, należący też do naszej grupy inicjatywnej obronił w Sejmie i u wojewody wrocławskiego Towarzystwo Pomocy i Schronisko. Tak, więc dotąd istnieje Towarzystwo Pomocy i działa na terenie całej Polski. Wyrażamy więc najserdeczniejsze podziękowania Panu Lechowi za jego trud i modlimy się o pokój Jego duszy oraz składamy wyrazy współczucia całej Rodzinie. Jerzy Adam Marszałkowicz |