— Ja wiem, zdaję sobie sprawę, że to powinno być napisane parę dni wcześniej, ale jeszcze do dzisiaj nie w pełni otrząsnąłem się z szoku, z radości, która mnie ogarnęła i trwa. Po usłyszeniu wspaniałej cudownej nowiny: kontenery są nasze — schroniska! Szok, ale daj Panie Boże przeżywać taki szok jak najczęściej! Z całego serca dziękujemy wszystkim, którzy okazali się nie tylko urzędnikami, ale również ludźmi, którym los osób bezdomnych nie jest obojętny, ludźmi, którzy oprócz mięśnia sercowego mają wielkie serce. Chylę czoła przed Wami.